Wij mensen zijn ontzettend sterk in het hebben van een mening, een oordeel. Dat is écht een niet te onderschatten kwaliteit. Iemand zegt iets en direct vinden we er iets van en willen we dit ook graag ventileren. We denken er niet of nauwelijks over na. Het gebeurt gewoon. Het is een normaal patroon geworden, je weet niet eens dat je het doet.
Andersom is het een andere kwestie. Als jij iets vertelt en jij bent degene die onderbroken wordt vind je dat minder plezierig. Als jij informatie deelt en je krijgt alleen maar negatieve opmerkingen terug, daar zit je niet op te wachten.
Dit laatste gebeurde onlangs in een telefoongesprek waar ik zijdelings bij betrokken was. Nadat er was opgehangen kwam de boodschapper bij mij terug en zei: “ik vertel alleen maar wat er te gebeuren staat, de feiten, en direct komt hij met negatieve opmerkingen die nergens op slaan. Dat we ons er niet teveel bij voor moeten stellen en dat soort onzin. Wat een negatieve insteek heeft hij toch altijd, waardeloos om met hem een gesprek te voeren.”
Een leidinggevende heeft hier wel over na te denken. Die moet weten wat zijn patronen zijn, wat het effect hiervan is op anderen én hoe het anders kan.
Direct een mening geven zie ik heel vaak gebeuren. Onderstaand een aantal verhalen uit de privé sfeer:
- over het kopen van schoenen bij een winkel waar ik enthousiast over ben.
- over een bezoekje aan de Hoge Veluwe om burlende herten te spotten.
- over het regelen van een heerlijk kerstdiner bij een leuk restaurant.
Heel vaak is de eerste reactie niet: goh wat leuk, vertel er eens wat meer over.
En wel:
- ga jij nog naar winkels! Ik doe dit soort dingen via Internet.
- het is mij veel te druk daar, je ziet alleen maar mensen met camera’s.
- ik hou niet van die lange zit en dat overdreven gedoe.
Wat gebeurt hier nu?
- Ik vertel iets waar ik enthousiast over ben.
- Mijn gesprekspartner gaat er niet op in, maar geeft onmiddellijk zijn of haar reactie.
- Ik haak af in het gesprek, als het zo moet dan ….
- Na afloop van het gesprek blijft de negatieve energie hangen. Geen leuk gesprek, niet wat ik ervan had verwacht, teleurstelling.
Waarom gebeurt het?
Omdat je heel snel een oordeel hebt én je (meestal) zonder na te denken dit oordeel direct naar buiten brengt. Dit gaat onbewust.
Hoe kan het anders?
- Het begint bij bewustwording. Herken jij dit bij jezelf? Dat jij ook direct reageert en niet eerst op het verhaal van de ander ingaat? Let er eens op in de gesprekken in jouw omgeving. Hoe doen anderen dit? Wat herken je bij jezelf? Hoe ervaar jij het als een ander niet op jouw verhaal ingaat en direct reageert? Dat is niet leuk, toch?
- Neem een besluit dat je het in het vervolg anders wilt doen. Wat ga je anders doen? Maak het specifiek. “Ik luister naar de ander en ben stil om te horen wat er gezegd word, zodat ik hierover vragen kan stellen en meer te weten kom.”
- Merk bij jezelf jouw eerste reactie als iemand je iets vertelt en stop deze weer weg, laat het gaan, wees stil en concentreer je weer op die ander.
- Wat vertelt hij jou? Waar wil je meer over weten? Waar ben je nieuwsgierig naar? Wat betekent dit verhaal voor die ander?
- Reageer op de inhoud: goh wat leuk dat je …. gaat doen
- Stel vragen: hoe ziet het eruit? Wat ga je precies doen? Kun je er wat meer over vertellen enz.
- Als de ander zijn verhaal heeft gedaan eindigt het gesprek.
P.S. wie weet gaat het gesprek toch nog verder als jij een vraag krijgt, zodat jij kunt gaan vertellen ;-))
Het effect in de praktijk:
Een gesprek waar de verteller gehoord wordt. Het gesprek eindigt met positieve energie. De ander zegt na afloop: “Ontzettend leuk gesprek gehad, ik kon mijn verhaal doen en hij had écht aandacht voor me.”
Zo simpel is het!
Geef een reactie