Voor Meta, de kracht van zachte verhalen
Hoe kunnen verhalen je helpen om zelf geïnspireerd te raken óf anderen te inspireren?
Kosten e-book: € 5,95
De papieren versie van dit boek is uitverkocht.
Het boek als e-book bestellen.
Verhalen en metaforen zorgen voor een bredere blik en helpen je om situaties eens anders te bekijken.
Het verhaal dat mij in beweging heeft gezet om persoonlijk te groeien kun je hieronder lezen. Het is één van de verhalen uit mijn boek dat ik in 2010 heb uitgegeven en waar ik duizend exemplaren van heb verkocht. 😊
Het boek is alleen nog als e-book verkrijgbaar.
Het verhaal van het veranderende verhaal
“Mam, vertel je het verhaal van de adelaar nog een keer?” vraagt Sophie terwijl ze me aankijkt en ik naast haar zit op de rand van het bed. “Natuurlijk Sophie, met alle plezier, het is een mooi verhaal om lekker van te dromen”. “Ja, daar heb ik zin in”, zegt Sophie, “dat vind ik hartstikke leuk”. Ik doe lekker mijn ogen dicht mam en dan luister ik naar je verhaal”.
Ik kijk mijn dochter eens aan die haar ogen dicht heeft gedaan. Ze is er al helemaal klaar voor om het verhaal te ontvangen. En dan begin ik te vertellen:
Een man loopt langs de kant van de weg. Het is een mooie zonnige dag, hij voelt de warmte van de zon op zijn gezicht, hoort de geluiden van de vogels en de insecten om hem heen. Terwijl hij daar zo loopt vindt hij het ei van een adelaar. Hij bekijkt het ei van alle kanten, stopt hem in zijn jaszak en neemt het mee naar huis, naar de boerderij. Daar aangekomen stopt de man het ei in het nest van een broedende kip op het boerenerf. De jonge adelaar komt tegelijkertijd met de kippenkuikens uit, ze groeien samen op. Vele jaren doet de adelaar wat de kippen ook doen. Hij krabbelt in de aarde voor wormen en andere insecten. Hij tokt en kraait. Zo heel af en toe beweegt hij z’n vleugels, vliegt een eindje van de grond. De jaren gaan voorbij, de adelaar wordt ouder. Op een dag ziet hij een schaduw boven zich, als hij omhoog kijkt ziet hij een prachtige vogel aan de wolkenloze hemel. De vogel zweeft gracieus en koninklijk in de sterke windstroom met nauwelijks een slag van zijn sterke gouden vleugels. Hij ziet de scherpe blik, de kromme snavel, de glanzende gouden veertjes op zijn kop bewegen in de wind. De oude adelaar kijkt vol bewondering toe. “Wie is dat? “ vraagt hij zachtjes. “Dat is de adelaar, de koning onder de vogels,” zegt z’n buurman. “Hij hoort thuis in de lucht, zoals wij op de grond thuishoren – wij zijn kippen.” De adelaar kijkt nog eens omhoog, met een zucht gaat hij weer verder. Hij krabbelt in de aarde op zoek naar wormen en insecten en af en toe tokt en kraait hij. Zo nu en dan beweegt hij zijn vleugels, vliegt een eindje van de grond. Zo leeft hij nog vele jaren en sterft uiteindelijk als een kip.
Sophie opent haar ogen, ze glanzen als ze me aanspoort om verder te vertellen. “Dit is geen leuk einde mam, ik vind het zielig”. “Doe je ogen maar weer dicht Sophie, dan zal ik verder gaan met het verhaal. Want verhalen zijn net als mensen, ze kunnen veranderen. Het is maar net wie het vertelt of wat je wilt horen”. Ik kijk Sophie nog even aan terwijl ze al geduldig ligt te wachten met haar ogen dicht, vol verwachting op wat er gaat komen. “Het begin van het verhaal is hetzelfde, tot het moment waarop de adelaar de schaduw boven zich ziet” zeg ik en ga verder met het verhaal:
Op een dag ziet hij een schaduw boven zich, als hij omhoog kijkt ziet hij een prachtige vogel hoog boven hem aan de wolkeloze hemel. De vogel zweeft gracieus en koninklijk in de sterke windstroom met nauwelijks een slag van zijn sterke gouden vleugels. Hij ziet de scherpe blik, de kromme snavel, de glanzende gouden veertjes op zijn kop bewegen in de wind. Hij kijkt vol ontzag omhoog en dan kijkt hij naar zichzelf. Weer omhoog, naar zichzelf. Hij kijkt en dan ineens zonder er verder over na te denken, neemt hij een aanloop, rent en rent totdat de wind onder zijn vleugels komt. Hij vliegt hoger en hoger, met de hulp van de wind cirkelt hij in langzame rondjes steeds hoger. Hij vliegt én geniet van alles wat hij ziet terwijl hij naar beneden kijkt. Hij ziet de bomen, het groene gras, het water van de zee en de rivieren. Hij vliegt en vliegt en geniet met volle teugen.
Sophie slaakt een diepe zucht. “Dat is mooi Mam, dat die vogel zo ineens toch gaat vliegen. Veel mooier dan wanneer ie doodgaat, daar word ik verdrietig van. Ik ben blij dat ie nu wel kan vliegen. Wat gaat ie nu verder doen, mam, blijft ie alleen maar vliegen of gebeurt er nog meer”. “Geduld Sophietje, laat me even op adem komen”. “Dus jij wilt graag dat er nog meer gaat gebeuren”? “Tja, het verhaal kan steeds weer veranderen, zo ook dit verhaal”, zeg ik, terwijl ik mijn dochter nog eens lekker instop onder de warme dekens en ik verderga:
De adelaar neemt een aanloop en rent en rent totdat de wind onder zijn vleugels komt. Hij vliegt hoger en hoger, met de hulp van de wind cirkelt hij in langzame rondjes steeds hoger. Hij vliegt én geniet van alles wat hij ziet terwijl hij naar beneden kijkt. Hij ziet de bomen, het groene gras, het water van de zee en de rivieren. Hij vliegt en vliegt en geniet met volle teugen. Tot op een dag hij nieuwsgierig wordt naar wat er is gebeurd op de boerderij. Wat is er gebeurd met de kippen. Hoe gaat het met hen. Hij vliegt terug naar de boerderij. Daar aangekomen cirkelt hij hoog in de lucht boven het boerenerf. Als hij naar beneden kijkt, kan hij zijn ogen haast niet geloven. Hij ziet daar allerlei dieren op het boerenerf. Giraffen, leeuwen, zebra’s, tijgers, olifanten, pinguïns, muizen en nog véél meer dieren. Allemaal krabbelen ze in de aarde voor wormen en andere insecten. Ze tokken en kraaien. Vol verwondering kijkt de adelaar naar beneden. “Nou begrijp ik het”, fluistert de adelaar zachtjes. Op dat moment maakt hij een keus om zijn verhaal te gaan vertellen, heel langzaam cirkelt hij naar beneden naar de grond.
Sophie is in slaap gevallen. Ik kus haar zachtjes op haar voorhoofd en ga heel stilletjes de kamer uit.