De zon schijnt in een strakblauwe hemel. Met een dikke jas, een lekkere warme sjaal om en stevige schoenen is het heerlijk wandelen. Op het zandpad in het gevallen blad hoor ik met iedere stap de bladeren ritselen, de wind waait zachtjes om mij heen. Ik hoor het getjilp van de kleine vogels en het gekras van de vlaamse gaai, ook wel schreeuwekster genoemd. Opeens hoor ik het geluid van de ganzen, gak, gak, gak in de verte. Omhoogkijkend zie ik een prachtige V-formatie.
Wat een práchtig systeem hebben die ganzen. Terwijl ik de ganzen boven mij bekijk droom ik weg en stel me voor dat ze, vóórdat ze vertrekken een gesprek met elkaar hebben.
De aanvoerder van de groep staat op en roept iedereen bij zich. “Weten jullie nog hoe het werkt? Ieder van jullie die met z’n vleugels wappert zorgt voor een opwaartse kracht voor het groepslid dat volgt. Door in een V-formatie te vliegen krijgen we veel meer snelheid dan wanneer we alleen vliegen én we besparen energie en kracht.”Het gesnater van de ganzen op de oproep van de aanvoerder klinkt aanmoedigend. Ze kijken elkaar aan en kunnen zich allemaal herinneren dat ze wel eens buiten de formatie raken. Hoe het voelt, de plotselinge moeizame vooruitgang, de weerstand van de lucht tijdens het alleen vliegen.
De aanvoerder gaat verder: “Wanneer we gezamenlijk onze richting bepalen en samenwerken komen we sneller en gemakkelijker bij ons doel. Veel sneller en gemakkelijker dan we het alleen doen.” Het gakken van de ganzen in de groep klinkt steeds luider en de aanvoerder voelt zich aangemoedigd verder te gaan. “Door samen te werken als team, door om de beurt voorop te vliegen en het leiderschap te nemen, elkaar af te wisselen wanneer je vermoeid raakt, bereiken we het meeste succes.” Het gakken in de groep klinkt steeds luider terwijl ze luisteren. Ze weten dat het gakken belangrijk is. Het is een aanmoediging om vooruit te gaan, om in beweging te blijven, om sneller te gaan.
Bemoedigend gakken wordt het ook wel genoemd, anders is het alleen maar gesnater.
“Als één van ons ziek wordt, of gewond raakt, verlaat hij de formatie samen met twee andere ganzen. Die twee helpen het ongezonde lid van de groep totdat deze weer kan vliegen of sterft. Pas dan gaan ze verder, proberen ons weer in te halen of gaan mee met een andere formatie die voorbij komt.
Als jullie bereid zijn een offer te brengen voor een ander, krijg je dit ook terug wanneer je zelf een moeilijke periode hebt.
De ganzen gakken en slaan met hun vleugels wanneer deze laatste woorden worden uitgesproken. Ze gaan op weg naar hun doel. De aanvoerder stijgt op en achter hem volgt in V-formatie de rest van de groep. Hij weet dat wanneer hij vermoeid raakt, de koppositie door een ander wordt ingenomen.
In gedachten loop ik terug naar huis. Prachtig om op deze manier te kunnen samenwerken. Ik wou dat ik een gans was, geloof ik …
Dit is een verhaal uit m’n boek: Voor Meta
Een boek waar ik 1000 exemplaren van heb verkocht en dat nu als e-book verkrijgbaar is.
Geef een reactie