Ze komt de kamer binnen en begint gelijk te praten. Een oudere dame (75 jaar) die in haar operatiekleding de kamer wordt binnengereden. Ze is net als ik geopereerd in haar buik. Wij moeten beiden een nachtje blijven om te zien of alles goed is gegaan. Aan haar tongval hoor ik dat ze uit de buurt van Nieuw-Weerdinge komt en inderdaad het is Valthermond. ‘Bist ’n laiverd’, zegt ze tegen de verpleger die haar de medicijnen komt brengen.
We raken met elkaar aan de praat. Ze vertelt over haar man en hun leven op de boerderij in Valthermond waar ze al meer dan 50 jaar wonen. Hun grote moestuin waar ze alle groenten verbouwen die je kunt bedenken. Als ze andijvie wil voor de avondmaaltijd, zorgt haar man voor het snijden en wassen. Ze heeft een paar jaar geleden een hartoperatie ondergaan en heeft 3 stents in haar lichaam. Haar dochter is 4 jaar geleden overleden. Als ze erover vertelt wordt het even stil en zie ik een glinstering in haar ogen. Even later vertelt ze weer over de mooie dingen die ze allemaal meemaakt. Ik bewonder haar positiviteit en vindt het heerlijk om met haar de kleine dingen van het leven te bespreken.
Het doet me denken aan een column van Daphne Deckers. Die uit eten ging met een vriendin en voordat ze het restaurant bereikten dik in de file hadden gestaan en zwaar moesten zoeken naar een parkeerplaats. Direct ging het regenen en zonder paraplu kwamen ze nat de hippe zaak binnen, waar de akoestiek zo slecht was dat je elkaar moeilijk kon verstaan. Het eten was ook niet zo goed. Toen ze naar huis reden zei haar vriendin: “Wat een heerlijke avond was dit!” En dat was het ook. Ze hadden erg gelachen en veel herinneringen opgehaald.
Daphne had iets van haar vriendin geleerd: niet klagen en focus op de mooie dingen. Haar vriendin was ook begonnen met een dankbaarheidsdagboek: iedere avond schreef ze tien dingen op waar ze dankbaar voor was. Groot of klein, over al die dingen die goed gaan in je leven. “Als je dit een tijdje doet, ga je je dag heel anders ervaren,” zei ze tegen me.
Prachtig en het past helemaal bij mijn 1-op-1 coaching van leiders die starten in hun eerste leidinggevende baan. Die heel veel dingen spannend vinden en van alles tegen zichzelf zeggen waar ze niet blij van worden: ‘Kan ik dit wel’ – ‘Ben ik hier wel goed genoeg voor’ – ‘Word ik wel geaccepteerd als leidinggevende.’ Ze focussen op die dingen waar het zelfvertrouwen niet van groeit.
Een van de opdrachten in m’n 1-op-1 coaching is wekelijks een verslagje maken van de mooie dingen die ze hebben meegemaakt in hun nieuwe rol. De plezierige gesprekken die ze hebben gehad, dingen waar ze blij mee zijn, trots op zijn, en waar ze met een goed gevoel op terugkijken.
Zo zie je maar weer, in het leven van iedere dag is focus op het positieve een mooie eigenschap om vooral aandacht te besteden. Dit is in werksituaties precies hetzelfde: focus op het positieve en houdt een dagboekje, of weekboekje, bij om die focus vast te houden en te versterken.
Ik krijg iedere werkdag een positief gevoel van m’n boekenverkoop. Stipt om 08.01 krijg ik een mailtje hoeveel boeken ik heb verkocht en da’s lekker wakker worden. ‘Beginnen met leidinggeven doe je zo’ of ‘Jezelf coachen doe je zo’. Beide boeken makkelijk te bestellen via bol.com of managementboek.nl, dan heb je het een dag later in huis.
Geef een reactie