Ik wil graag mijn verhaal met jullie delen over irreële gedachten. Gedachten die je belemmeren in je werk, dat stemmetje in je hoofd wat niet helpend is.
Het begint allemaal met mijn promotie naar de functie van afdelingsmanager bij Univé in Assen in 1996. Van P&O adviseur naar afdelingsmanager. Mijn eerste leidinggevende baan in een totaal andere wereld. Het was uitdagend, interessant én lastig en spannend tegelijk wat me wel wat buikpijn bezorgde in de eerste weken/maanden.
In een 2-daagse trainingssessie met directie en alle managers van Univé uit Assen, Alkmaar en Zwolle was er een belangrijke gebeurtenis. Ik hoorde daar het verhaal van:
‘De kip en de adelaar’ van Charlie Palmgren.
A man found an eagle’s egg and put it in the nest of a backyard hen. The eaglet hatched with the brood of chicks and grew up with them.
All his life the eagle did what the backyard chickens did, thinking he was a backyard chicken. He scratched the earth for worms and insects. He clucked and cackled. And he would thrash it’s wings and fly a few feet into the air.
Years passed and the eagle grew very old. One day he saw a magnificent bird far above him in the cloudless sky. It glided in graceful majesty among the powerful wind currents, with scarcely a beat of its strong golden wings.
The old eagle looked up in awe. “Who’s that?” he asked.
“That’s the eagle, the king of the birds,” said his neighbour. “He belongs to the sky. We belong to the earth – we’re chickens.”
So the eagle lived and died as a chicken, for that’s what he thought he was.
Anthony de Mello (1931-1987)
Dit verhaal raakte me enorm, dit kan toch niet waar zijn. Dat je doet wat anderen doen, en geen gebruik maakt van jouw unieke talenten. Wat me ook verbaasde, geen van de andere managers werd geraakt. Ze vonden het een leuk verhaal en dat was het. Mij bracht het in verwarring. De directeur waar ik toen voor werkte zag het aan mij en gaf me de tip om een coach te zoeken die mij wat handvatten kon geven in mijn nieuwe werksituatie.
Ik zocht een coach
en vond die in Berra van Dapperen bij Van Ede & Partners in Zwolle. Wat ik vanaf het begin af aan heel mooi én bijzonder vond was de onverdeelde aandacht voor mijn verhaal en mij als persoon. Dat was ik niet gewend. Ook vond ik het fijn dat ze met gerichte opdrachten aan de slag ging, daar hou ik wel van. Een van die opdrachten was:
Het opschrijven van 10 irreële gedachten. Oké … dacht ik en daarna ging ik er voor zitten en schreef ze zo op. En terwijl ik ze opschreef, zag ik direct dat ze niet reel waren. En heb ik er 10 reële gedachten voor in de plaats gezet. Mijn coach vond dit fantastisch, dat was namelijk precies de bedoeling 😉
Deze opdracht was de belangrijkste les die ik in m’n leven heb geleerd. De irreële gedachte waar ik het meest last van had: ‘hulp vragen doe je niet, je moet het zelf kunnen.’ In mijn leidinggevende functie was dit ook vanzelfsprekend voor mij, anders hadden ze me toch niet aangenomen?
Door me bewust te worden van deze irreële gedachte, kon ik er anders over denken.
- Hulp vragen moet je juist wel doen, dat levert je vaak tijdwinst op. Of andere ideeën en oplossingen die ik zelf niet zou bedenken.
- Als anderen mij om hulp vragen doe ik dat graag (als het kan) en ik gun anderen het plezier om mij te helpen (als ze kunnen).
Ik werd me er ook van bewust dat ik deze irreële gedachte van huis uit heb meegekregen. Ik kom uit een middenstandsgezin en heb 8 broers en zusters, dus veel tijd en aandacht was er niet voor mij. Mijn oplossing was altijd: ik zoek het zelf wel uit.
Nog steeds is m’n eerste gedachte in een (persoonlijk) vraagstuk: ‘hoe kan ik dit oplossen?’ Direct gevolgd door een tweede gedachte: ‘wie kan me hierbij helpen?’
Deze verandering heeft me al heel veel rust en ruimte in m’n hoofd opgeleverd.
Persoonlijk leertraject
Het verhaal van de kip en de adelaar is het beginpunt geweest van mijn persoonlijk leertraject. Want dit irreële verhaal gaat verder. Ik vertelde het voor de groep in een NLP practitioner training en het eerste wat de trainster zei: ik ken dit verhaal ook, maar dat gaat heel anders. Briljant natuurlijk én ik ben haar daar nog steeds dankbaar voor.
Op een dag ziet hij een schaduw boven zich, en als hij omhoog kijkt ziet hij een prachtige vogel hoog boven hem aan de wolkenloze hemel. De vogel zweeft koninklijk en gracieus in de sterke wind, met nauwelijks een slag van zijn sterke gouden vleugels. De oude adelaar ziet de scherpe blik, de kromme snavel, de glanzende gouden veertjes op zijn kop die bewegen in de wind. Hij kijkt vol ontzag omhoog en dan kijkt hij naar zichzelf. Weer even omhoog, en dan weer naar zichzelf.
Hij kijkt en kijkt… en dan ineens, zonder er verder over na te denken, neemt hij een aanloop. Hij rent en rent tot de wind onder zijn vleugels komt. Hij vliegt! Hoger en hoger, en hij cirkelt in langzame rondjes steeds hoger en hoger! Hij vliegt, hij zweeft, en hij geniet van alles wat hij ziet terwijl hij naar beneden kijkt. Hij ziet de bomen, het groene gras, het water van de zee en de rivieren. Hij vliegt en vliegt en geniet met volle teugen.
Gedachten kunnen veranderen
Toen begreep ik nog beter dat gedachten én verhalen kunnen veranderen! En dat kun je zelf doen. Voor mij was dit het begin van het volgen van allerlei opleidingen in NLP: de master opleiding, de trainersopleiding en de NLP-coach opleiding. Wat ik het meest heb geleerd is anders leren kijken en denken. Herkaderen of omdenken wordt het ook wel genoemd. Als je een probleem hebt, kijk er dan eens anders naar. Of laat je helpen en ga in gesprek met anderen om hun kijk te leren zien.
En het verhaal van de adelaar ging verder. De derde versie is mijn eigen verhaal:
Hij vliegt en vliegt en geniet met volle teugen. Tot hij op een dag nieuwsgierig wordt naar hoe het gaat op de boerderij. Hoe gaat het met de kippen? Hij vliegt terug naar de boerderij. Daar aangekomen cirkelt hij hoog in de lucht boven het boerenerf. Als hij naar beneden kijkt, kan hij zijn ogen haast niet geloven. Hij ziet daar allerlei dieren. Giraffen, leeuwen, zebra’s, tijgers, olifanten, pinguïns, muizen en nog veel meer dieren. Allemaal krabbelen ze in de aarde om te zoeken naar wormen en andere insecten. Ze tokken en ze kraaien. Vol verwondering kijkt de adelaar naar beneden. “Nou begrijp ik het,” fluistert de adelaar zachtjes. Op dat moment maakt hij de keuze om zijn verhaal te gaan vertellen. Heel langzaam cirkelt hij naar beneden, naar de grond.
Dit is mijn verhaal van het veranderende verhaal. Het verhaal dat ik in 1996 hoorde en dat er voor gezorgd heeft dat ik doe wat ik nu doe. Namelijk leiderschapscoach zijn die handvatten en praktische tips en opdrachten geeft, om plezier te hebben én succesvol te zijn in een eerste leidinggevende functie. Je eigen unieke talenten leren kennen en gebruiken én je teamleden coachen en begeleiden hetzelfde te doen.
En nu jij!
Ga ook eens aan de slag met het opschrijven van 10 irreële gedachten en zet er 10 reële gedachten voor in de plaats. Neem die reële gedachte(n) met je mee en kijk wat het met je doet in jouw manier van kijken en doen in je werk. Ga het ervaren en beleven en doe er je voordeel mee 😉
En kun jij wel wat hulp gebruiken om nog meer van toegevoegde waarde te zijn in het team waar je werkt?
Neem dan contact met me op want mijn unieke talent is 1-op-1 coaching op het gebied van leiderschap.
En om zovéél mogelijk mensen te helpen in hun eerste leidinggevende baan heb ik in 2017 mijn boek geschreven:
Beginnen met leidinggeven doe je zo!
Suzanne says
Wat een ontzettend mooie blog Sonja! Heel inspirerend, dank voor het delen!
Sonja van Beveren says
Dankjewel Suzanne én graag gedaan!!