Er is aandacht voor de week van het korte verhaal van 14 t/m 21 februari 2015. Dit begon gisteren bij ‘De wereld Draait Door’ waar A.L. Snijders een verhaal vertelde. Je weet wel die man met wenkbrauwen die vóór zijn ogen hangen. Heel bijzonder….. Als ik naar hem kijk, heb ik steeds de behoefte om de schaar te pakken. En leuk dat hij zich er helemaal niets van aantrekt!
Zelf ben ik ook een grote fan van korte verhalen, omdat verhalen je zo kunnen raken, aan het denken zetten én in beweging brengen.
Iedereen luistert naar verhalen vanuit zijn of haar eigen situatie en beleeft het anders. Dat vind ik het mooie van verhalen. De een luistert en denkt er verder geen seconde over na én de ander krijgt tranen in de ogen, is geraakt. De een luistert met een kritisch oor, ontdekt direct allerlei dingen die niet kloppen én de ander luistert vooral naar de overeenkomsten met de eigen situatie. Mensen zijn verschillend én de verhalen die we vertellen en mooi vinden zijn verschillend. Prachtig toch? Als we allemaal hetzelfde zouden zijn, zou het een saaie boel worden.
Verhalen zijn vooral zo mooi, omdat het niet dé waarheid is. Het is een verhaal en je mag er zelf iets van vinden, of niet. Er iets mee doen, of niet.
Het belangrijkste verhaal in mijn leven (tot nu toe) is het verhaal van de adelaar. Een verhaal van Anthony de Mello, gehoord van een Amerikaan tijdens een management training in de vorige eeuw (meer dan 15 jaar geleden dus).
Een verhaal als startmoment van mijn sterkste persoonlijke ontwikkeling en groei dat niet meer is gestopt.
De originele Engelse versie wil ik graag met jullie delen:
A man found an eagle’s egg and put it in the nest of a backyard hen. The eaglet hatched with the brood of chicks and grew up with them.
All his life the eagle did what the backyard chickens did, thinking he was a backyard chicken. He scratched the earth for worms and insects. He clucked and cackled. And he would thrash his wings and fly a few feet into the air.
Years passed and the eagle grew very old. One day he saw a magnificent bird far above him in the cloudless sky. It glided in graceful majesty among the powerful wind currents, with scarcely a beat of its strong golden wings.
The old eagle looked up in awe. “Who’s that?” he asked.
“That’s the eagle, the king of the birds,” said his neighbor. “He belongs to the sky. We belong to the earth – we’re chickens.”
So the eagle lived and died a chicken, for that’s what he thought he was.
Béng, alsof ik een klap om m’n kop kreeg, zo kwam dit verhaal bij me binnen. Een adelaar die doodgaat als een kip! Voor mij waren er direct allerlei vragen. Doe ik wel wat ik het liefste doe, pas ik me niet teveel aan, houd ik wel genoeg rekening met anderen? Zoveel vragen en toen nog geen antwoorden.
Het verhaal heeft mijn ogen en hart geopend en was de start van een mooie weg van leren, ontwikkelen, weten dat ik nog heel veel niet weet en dat dit gelukkig altijd zo zal blijven. Heerlijk om mezelf beter te leren kennen én de ander beter te leren kennen.
Wat heeft dit, in hemelsnaam, met leidinggeven te maken denk je nu misschien? Tja, dat is een mooie vraag om over te mijmeren en je eigen antwoorden te vinden.
De adelaar én de kippen hebben mij in ieder geval geïnspireerd zelf een verhaal te schrijven waarin het verder gaat. Een verhaal met een open einde. Je kunt het lezen op deze pagina van mijn website.
Heb jij ook een verhaal dat jou heel dierbaar is, wat je heeft getriggerd en aanleiding was om in beweging te komen? Een verhaal dat anderen aan het denken kan zetten, kan raken? Ik ben heel benieuwd en als je het, hieronder, zou willen delen, zou ik dat prachtig vinden.
Marianne Verdijsseldonk says
Sonja,
Wat een inspirerende site, ik kwam er bij toeval op via Google bij de tekst: ” persoonlijk statuut schrijven”. Er stond gewoon schrijven en beginnen en dat nodigde mij uit om je site te bezoeken.
Op een training zo’n 10 jaar geleden ontving ik een sticker van de trainer:
Soar like un eagle. Dit was zijn boodschap op het einde van de dag en de sticker heb ik nog steeds en geeft mijn momenten om naar boven te blijven kijken.
Schitterende verhalen schrijf je, heerlijk om te lezen en mij te beïnvloeden in mijn doen en laten.
Dank je wel
Groeten Marianne Verdijsseldonk
Sonja van Beveren says
Hallo Marianne, dankjewel!!!